بازبینی چهارمین جشنواره منطقه ای تئاتر معلولین آفتاب استان مرکزی با بازبینی آثار پذیرفته شده در بخش بازخوانی آغاز شد.
در این مرحله نمایش هایی از استان های چهارمحال و بختیاری، اصفهان، تهران، البرز، قم و مرکزی شرکت دارند که با حضور بازخوان ها در استان های حاضر در جشنواره انجام شد. بازخوانی آثاراستان مرکزی از پانزدهم اسفند تا هفدهم اسفند در استان چهارمحال و بختیاری با بازبینی دوازده نمایشِ کفش های تابه تا به کارگردانی سکینه طالبی، تا آسمان و مدرسه سنگی به کارگردانی سکینه صادقی، کسی نیست همه داستان ها را بیاورد و سگی در خرمن به کارگردانی مصطفی محمودی، خشم و هیاهو به کارگردانی نسرین فیاضی، تابلوی نقاشی به کارگردانی راضیه اسماعیلی، گهواره به کارگردانی فرزاد صفدری، به همین سادگی به کارگردانی رضا علوی، لال بهبگ به کارگردانی شجاع محمدی در بخش صحنه ای و چری به کارگردانی سمیه صدقی و باران بشوید چشمانمان را به کارگردانی ناهید صادقی در بخش خیابانی انجام شد.
بازبین های این مرحله دکتر کمال الدین شفیعی، محمد قاسمی و حمیدرضا صالحی هستند. بازبینی جشنواره تا بیست دوم اسفند در استان های دیگر ادامه دارد.
آموزش در زمینه تئاتر معلولین یک ضرورت است
دکتر کمال الدین شفیعی مدرس و کارگردان برجسته تئاتر کشور که سال ها در عرصه تئاتر معلولین فعالیت داشته در خصوص نمایش های اجرا شده در مرحله بازخوانی استان شهرکرد گفت: کارهای متنوعی در این استان مشاهده شد، و تمام تلاش ما بعنوان بازبین این بود که بدون لطمه و آسیب به روحیه معلولین آثار آن ها را دیده و نقد و بررسی کنیم.
وی ادامه داد: از آنجاییکه من در چندین دوره این جشنواره بعنوان بازبین و داور حضور داشتم، حس می کنم سطح کیفی آثار نسبت به دوره های قبل کمی پایین تر آمده است و ما انتظار کارهای برجسته تری داشتیم ولی بغیر از چند کار استثنا این انتظار برآورده نشد.
شفیعی ادامه داد: در این استان با توجه به سابقه و دیرینه فرهنگی غنی بیشتر تمرکز بر روی آثار فولکلوریک بود، شاید یکی از دلایل گرایش بیشتر به این نوع آثار پذیرفته شدن نمایش فولکلوریک از این استان در دوره های قبلی جشنواره بوده است؛ ولی مسئله این است که بیشتر نمایش های فولکلور مرحله بازبینی حرف تازه ای در محتوا نداشتند و بیشتر تمرکزشان بر روی طراحی صحنه، لباس و موسیقی بوده تا کار دراماتیکی که لازمه یک نمایش است.
این مدرس و کارگردان تئاتر ادامه داد: دلیل اصلی این ضعف عدم آموزش در زمینه تئاتر معلولین است و این جریان باید به زودی ایجاد شود.
شفیعی توضیح داد: جدای از بحث های فنی مهم ترین شاخصه ای که در میان شرکت کنندگان این استان دیده می شد شور و هیجان معلولین بود و انگیزه شان برای نقدپذیری و یادگیری و این بسیار قابل تقدیر است و باعث خوشحالی بیشتر این است که جشنواره توانست در کمتر از ده سال به این نقطه برسد که از سوی جامعه معلولین پذیرفته و شناخته شود.
وی ادامه داد: اگر مسئله آموزش مورد توجه قرار بگیرد کارهای بیشتری به مرحله اصلی راه پیدا می کند و حذف و رد گروهی باعث افسردگی و روان پریشی اعضای گروه نخواهد شد زیرا به تبع آموزش و یادگیری کار قوی تری ارائه می شود که بازبین ها از آن نتوانند گذشت.
شفیعی تاکید کرد: مسئله مهم دیگر این است که علت ضعف در کیفیت آثار با نگاه علمی و پژوهشی مورد بازنگری و آسیب شناسی قرار بگیرد تا جشنواره درمسیر و پروسه خود کیفی تر از قبل برگزار شود.
