تئاتر معلولین ایران

23داور بازبین چهارمین جشنواره منطقه ای تئاتر معلولین آفتاب گفت: تئاتر معلولین نباید جدا از بدنه تئاتر اصلی کشور بررسی شود، در واقع جشنواره معلولین متفاوت از جشنواره های معتبر کشور نیست و با توجه به توانمندی های معلولین در این بازبینی ها حتی در برخی موارد یک سر و گردن بالاتر از اجراهای گروه های غیرمعلول بود.

محمد قاسمی افزود: در مورد تئاتر معلولین یک نگاه اشتباه در جامعه وجود دارد و این گروه را در امور اجتماعی و هنری ناتوان می بینند.

وی ادامه داد: قطعا بروز استعدادهای معلولین در هنری مانند تئاتر که نیازمند ویژگی های بدنی، بیانی و کلامی یکی از راه های برطرف کردن این نگاه است و با آوردن این نوع کارها در دل جامعه می توان توانایی آن ها را نمایش داد.

قاسمی با بیان اینکه با توجه به بحث تئاتر درمانی تئاتر معلولین می تواند در بیان یک سری مشکلات این قشر مفید و درمانگر باشد، اضافه کرد: جدای از این کاتارسیس و روح حاکم بر یک تیم اجرایی موجب ایجاد حال خوب برای این افراد و تشویقشان آن ها را ازسرخوردگی و انزوا دور و به خودباوری روحی و روانی می رساند.

بازبین چهارمین جشنواره منطقه ای آفتاب توضیح داد: یک نوع روحیه همکاری و همیاری در میان گروه های مختلف معلولین دیده می شود مانند کمک به یکدیگر در اجرای دکور و ... مسئله ای که پیش ترها در تئاتر ما بود؛ ولی حالا کمرنگ شده است وبرای ما یادآور یک نستالژی غریب بود.

قاسمی اظهار کرد: سطح کیفی و تکنیکی  برخی آثار در بازی، کارگردانی، دکور بسیار بالا بود و البته گروه بازبینی نیز در انتخاب خود هیچ گونه ترحم و لسوزی نداشته است و 15 نمایشی که به طور قطعی انتخاب شدند از لحاظ حرفه ای و تکنیکی بسیار بالا بود و سه اثر مشروط به حمایت نیز ظرفیت کیفی شدن و حضور در جشنواره را داشتند.

وی با بیان اینکه کار حرفه ای نیازمند نگاه حرفه ایست، اضافه کرد: حرکت در جهت توسعه تئاتر معلولین و برگزاری جشنواره آن یک اقدام حرفه ایست که نیاز به نگاهی حرفه ای دارد و قطعا بدون این نگاه چرخه آن ناقص است و بی شک اگر جدی گرفته شود در آینده یکی از فستیوال های قدرتمند جهان خواهد شد.

قاسمی با بیان اینکه تولید آثار نمایشی معلولین در برخی استان زیاد است، افزود: پیشنهاد این است که در این استان ها جشنواره استانی برگزار شود و آثار برتر به جشنواره منطقه ای راه پیدا کنند.

وی ادامه داد: اهمیتی که در این جشنواره ضروری به نظر می آید آغاز برنامه ریزی برای آموزش تئاتر معلولین در زمینه نویسندگی، بازیگری و کارگردانی است، زیرا در برخی موارد دیده می شود که مربی توانبخشی یک مرکز بدون کمک و حمایت از کارگردان های شهر خود اثری را تمرین کرده بودند که نتیجه مطلوبی هم در بر نداشت.

قاسمی تاکید کرد: اجرای عموم یک مسئله مهم در زمینه تئاتر معلولین است، زیرا برای تغییر نگرش مردم باید معلولین و توانمندی هایشان مداوم در معرض نمایش قرار بگیرد، البته نظر شخصی من این است که جشنواره از حالت رقابتی خارج و به صورت رپراتوآر برگزار شود.